Amsterdamse tandartsen delen vriendschap én ruim 100 jaar ervaring

Het starten van een eigen praktijk was voor alle drie haast een vanzelfsprekendheid. "I n die tijd was het heel normaal dat je je vestigde als tandarts in je eentje," weet Buisman. “Ook hulp van de bank was heel normaal. De rode loper ging haast uit. Wilde je een auto erbij? Dat kon geregeld worden”, lacht ze. "Het is nu bijna niet voor te stellen dat je gewoon wist dat het ging lukken. Ik kwam bij de bank binnentrippelen en een uur later had ik een lening op zak", vult Dijkstra aan.  

Inmiddels hebben de tandartsen allen tussen de dertig en veertig jaar ervaring en staan hun praktijken nog steeds in Amsterdam. Hekkens : “Ik heb altijd als enige tandarts in mijn praktijk gewerkt, op dit moment samen met mijn assistente en een stagiair. Ik heb één stoel en 750 patiënten. Ik werk vier dagen in de week in de praktijk en gebruik de laatste voor de administratie." Ook Buisman werkt als enige tandarts in haar praktijk. “Met een mondhygiëniste en twee assistentes. Ik heb 3500 patiënten en één stoel. De maandag, dinsdag en donderdag werk ik volledig." Dijkstra werkte tot voor kort met een andere tandarts. “Na dertig jaar verkocht hij zijn praktijkdeel. Nu werk ik als enige tandarts, samen met twee mondhygiënisten, een preventieassistente en een receptiemedewerker. Mijn praktijk heeft 3000 patiënten, dat kan ik net alleen aan”, vertelt ze.   

Concurrentie kennen we niet echt  

“Toen wij begonnen, hebben we nooit hoeven lobbyen voor patiënten. Je kreeg zelfs patiënten toegespeeld door al gevestigde tandartsen”, vertellen ze. “Dat is nu wel anders. Grote praktijken zitten te springen om patiënten. Maar inmiddels hebben wij zo’n vertrouwensrelatie opgebouwd met onze patiënten, dat we concurrentie niet echt kennen. Tandartsen die nu afstuderen, zitten gewoon in een heel andere tijd. Ze kunnen niet zo gemakkelijk lenen en de vrouwen willen dolgraag werken, maar willen tegelijk bij de kindjes zijn dus willen ze het liefst om vijf uur de deur achter zich dichttrekken.”   

Ondernemen met vrouwelijke touch  

“Wij voeren allemaal praktijk op onze eigen manier. Natuurlijk hebben we wel eens discussie over de manier waarop, maar we hebben nooit onenigheid. Het is juist fijn dat je dingen met elkaar kunt delen. Een overeenkomst is onze vrouwelijke touch, een bepaalde zorgzame omgang met onze patiënten", zegt Dijkstra. “We respecteren hoe de ander het doet en we leren nog zeker van elkaar. Samen bespreken we moeilijke patiënten, moeilijke gevallen, personeelszaken. Dat is een enorme steun. Naast dat we ons een slag in de rondte werken, houden we er ook een sociaal leven op na en zien we elkaar regelmatig”, vult Buisman aan. Samen bezoeken ze dan ook congressen, volgen ze cursussen en organiseren ze uitstapjes. “Zo zijn we afgelopen twee jaar naar het buitenland geweest en willen we dat dit jaar ook doen. Voorwaarde is wel altijd dat het ook educatief is. Ieder denkbaar onderwerp uit de tandheelkunde kan aan de orde komen.”   

Topfit toekomstbeeld