Serie Familiezaken: Tandartspraktijk Boumen te Baarlo

‘We zijn nog op zoek naar een medewerker of maat' 

Julie

“Als enige in ons gezin had ik interesse in de tandheelkunde, net als mijn vader. Op mijn 16e keek ik al mee in de praktijk en 2 jaar later ben ik de studie gaan volgen.”

Wim

“Het is heel mooi als je dochter dezelfde interesse heeft als jij. Hieruit blijkt dat het vakgebied als iets positiefs wordt ervaren. Natuurlijk zorgde dat wel voor een spanningsveld voor me. Want, wat wil Julie straks? Een praktijk voeren met alle organisatie er omheen brengt in deze tijd veel verantwoordelijkheid met zich mee."

Julie

“Toen ik zo’n 10 jaar geleden klaar was met mijn studie, ging ik gedeeltelijk bij mijn vader in de praktijk werken. De overige uren werkte ik in een andere tandartsenpraktijk. Je bent bezig met je handen en hebt contact met de patiënten, dat maakt het zo mooi.”

Wim

“‘Zeker doen!’, zei ik over haar werk bij de andere praktijk. Natuurlijk was er ondertussen altijd de intentie om uiteindelijke volledig bij mij in de praktijk te komen."

Julie

“Drie jaar later ging ik volledig in de praktijk van mijn vader aan de slag, als medewerker."

Wim

"Toen Julie besloten had de praktijk voort te zetten, was dat het moment om een hele nieuwe praktijk op te zetten. Voorheen hadden we praktijk aan huis, hetgeen door ruimtegebrek beperkingen opriep. Het gaf zowel voor Julie als voor mezelf een enorme drive om dit ambitieuze plan te realiseren. In 2014 zijn we over gegaan naar onze nieuwe praktijk. We zijn er enorm enthousiast over." 

Julie

“Over de inrichting van de nieuwe praktijk met vier (mogelijk vijf) behandelkamers waren we het eigenlijk zo eens. Het is ruim, licht en modern opgebouwd en helemaal klaar voor de toekomst. Heerlijk om er te werken."

Wim

“Op dit moment wil ik me nog niet helemaal op de achtergrond houden, daarvoor is het vakgebied tandheelkunde te leuk. Maar geleidelijk aan afbouwen met integratie van een nieuwe collega zou heel mooi zijn."

Julie

“Dat ik de praktijk zou gaan overnemen was voor ons eigenlijk logisch. Het is heel geleidelijk aan gegaan. Beetje bij beetje pakte ik bepaalde taken op. Heel spannend was het dus niet.”

Wim

“Dat mijn dochter mijn collega is en doorgaat met de praktijk, is heel mooi. Jarenlang heb ik een solopraktijk gehad, echter op het moment dat Julie erbij is gekomen heeft het voor mij een nieuwe dimensie gegeven."

Julie

“Ook ten aanzien van de praktijkorganisatie hebben we onze eigen affiniteit. Mijn vader is meer bezig met de financiële kant. Ik ben meer van de wet- en regelgeving en de protocollen.”

Wim

“Daarin is ze erg secuur. Als tandarts die jaren in het vak zit, heb ik daar minder inspiratie voor, maar zij pakt dat heel goed op.”

Julie

“Ook voor de patiënten is de hele ontwikkeling soepel verlopen. Wel heb ik vaak de meeste jongere patiënten en mijn vader de oudere. Ik kom zelf uit het dorp, dus patiënten kennen me en ik hen.”

Wim

“De belangrijkste volgende stap is het vinden van een geschikte collega die mogelijk samen met Julie in de toekomst de praktijk kan voortzetten.”

Julie

“De praktijk is zodanig in omvang dat er ruimte is voor 2 volwaardige tandartsen met personeel. We zijn nu op zoek naar een collega die als medewerker aan de slag wil en met wie ik mogelijk in de toekomst een maatschap kan aangaan. De vacature staat sinds enkele maanden uit." 

Wim

“De toekomst van Tandartsenpraktijk Boumen? Die zie ik positief. Een enthousiast team, een nieuw praktijkgebouw, goed georganiseerd, uitgerust met goede voorzieningen en moderne apparatuur en voldoet aan de laatste wet- en regelgeving. Als je een tandartsenpraktijk wilt voorzetten, moet je een goede visie hebben. Dat heeft Julie en ik vind het knap dat mijn dochter dat initiatief neemt.”