Blog: Halfjaarlijkse controle
Even checken of alles nog klopt, scharniert en goed doorloopt. Die tanden; ik kom wel als er iets is. Zoals bij de garage, zeg maar, hoewel ik daar het nut van een winterbeurtje nog wel in zie.
In mijn specifieke geval, met m'n MS, is het sowieso vreemd gesteld met het ‘terugkomen’. D e ziekte is natuurlijk best ernstig en het wordt langzaam erger, maar er is niets aan te doen ! Twee keer per jaar is er een MS-dag op Groot-Klimmendaal in Arnhem, toevallig toch mijn stad, waar je dan met drie mensen een afspraak hebt: de neuroloog, de MS-verpleegkundige en de revalidatiearts. Echt superaardige mensen en ik wil die afspraak ook, al was het alleen al om het gevoel te hebben dat ik ‘iets doe’, maar het zijn vrij nutteloze, iedere keer een beetje hetzelfde, bezoekjes. “Hoe is het met u?” Tsja. Tot volgende keer dan maar weer.
Op de een of andere manier zou het lichaam alle afspraken toch zelf moeten kunnen regelen. Een apparaatje, met een app. die signalen doorgeeft. Die continu de stand van zaken van alle interessante lichaamsfuncties bijhoudt. Zit er een ontstekinkje aan te komen, wordt de straal zachter, is het zicht minder? Directe aanleiding om ergens langs te gaan. Maar... wie krijgt er wanneer zo’n apparaatje? Het moet niet bij ieder dwarsliggend boertje afgaan en ook niet pas als het bijna te laat is. Hoewel verzekeraars best blij zullen zijn met het apparaat, moeten zij de afstelling niet doen, denk ik. Wie dan wel? En, wil je eigenlijk wel alles weten? Enzovoorts. Vragen te over. Misschien moet de tandarts maar gewoon op een wat lagere frequentie en zo nu en dan eens wijken voor de huisarts of een van de anderen.
Kalm aan.
Joost Overbeek
Reactie toevoegen