Blog: MS-Hackaton

De pressure cooker zijn t wee dagen waarop creatieven, patienten, onderzoekers, behandelaars, doktoren etc. met elkaar aan de slag gaan om nieuwe invalshoeken te bedenken.  Ik heb zelf wel eens eerder een pressure cooker gedaan (over elektrisch rijden!?) en daar kwamen echt hele vette dingen uit. Dingen die de technici, die zich normaal met het onderwerp bezighouden nooit bedacht zouden hebben en ik in m’n eentje ook zeker niet.

Aan tafel bij DWDD zaten meerdere mensen. De neuroloog toonde zich een mooi voorbeeld van waar het volgens mij vaak misgaat. Aardige man en zeer kundig waarschijnlijk. Op de vraag wat hem interessant zou lijken als uitkomst van deze dagen, kwam hij met een verhaal over hoe patienten met de ziekte omgaan. Kijk, dat interessert mij dus geen hol. Moet iedereen zelf weten. Mij, de initiator met MS en alle andere patienten, gaat het puur om een oplossing. Stoppen, remmen, whatever. Een van de gasten kwam met het dat het toch wel heel vreemd is dat de ziekte om de evenaar niet voortkomt. Genen? Straling? Geen idee, wel boeiend.. En dan is er natuurlijk altijd nog de rol van de industrie. Zit die te wachten op de oplossing?

En daar was dus ineens diee ondernemer bij DWDD. Geweldig. Waarom was ik het niet die daarmee kwam, zullen velen met mij gedacht hebben. Initiatief nemen, niet wachten tot ‘de anderen’ iets doen, niet bang zijn om ‘out of the box’ te gaan. En als er iets uitkomt, laten we dan eens niet met allemaal dubbel-blind-testen het momentum een paar jaar uitstellen. Iedereen moet zelf maar bepalen wat-ie wil. Ik ben nu best gelukkig en zou niet heel veel risico willen nemen, maar ik kan me het stadium voorstellen dat ik best voor een experimentje in ben. Dat lijkt me niet aan de medische wereld, politiek of industrie om dat te bepalen. Doe ik zelf wel!

Joost Overbeek

www.overburen.nl

PS. Nog even een leuke anekdote. Van een ander soort, niet medisch ondernemer. Ik was bij een kapster vorige week. Dat was al even geleden. “U heeft toch ASL?”, vroeg ze. “Nee, ik heb SM.” antwoordde ik. Ze knikte ‘oh ja’ en ging verder met haar werk. Mijn dag was weer goed. Nou maar hopen dat ze volgende keer vraagt hoe het met m’n SM gaat.