Hoogste tijd voor verandering en erkenning: in de eerste lijn en de hele fysiotherapie

Eerlijke beloning voor eerstelijnswerkers in de fysiotherapie is al jaren een punt van discussie. De tarieven zijn nauwelijks aangepast aan inflatie en dat heeft geleid tot onhoudbare situaties voor zorgverleners in de sector. In deze blog schrijft Harry Geurkink over zijn ervaringen met de cao-onderhandelingen en hoe zijn gesprekken met collega’s én ChatGPT hem verder helpen. Het is tijd voor verandering en erkenning, in de eerste lijn en de hele fysiotherapie.

‘Hoe zorg je dat medewerkers in de eerste lijn een normaal tarief verdienen?’, vroeg ik aan de General Purpose Technick, de Chat GPT-machine. Hij gaf een antwoord dat mij ontroerde: ‘Het is belangrijk dat medewerkers in de eerstelijnszorg een eerlijk en normaal tarief verdienen. Hier zijn enkele stappen die je kunt nemen om dit te waarborgen.’ Exact het antwoord dat mijn drijfveer is: het is oneerlijk als je in twintig jaar nooit de inflatie compenseert. Het is belangrijk dat een medewerker in de eerste lijn een normaal tarief krijgt. Het antwoord van Chat GPT was uit mijn hart gegrepen.

Mandaat voor een cao

Op de ALV van de Werkgevers Vereniging Fysiotherapie van afgelopen donderdag kreeg de cao-onderhandelingscommissie waarvan ik deel uitmaak, een mandaat van de leden om samen met de klankbordgroep een goede cao neer te zetten. Geniale mensen om mij heen en in de klankbordgroep om te komen tot een goede cao met normale tarieven. Je hoeft geen Chat GPT te gebruiken om te verzinnen hoe desastreus en oneerlijk het is om twintig jaar structureel geen correcties van tarieven door te voeren.

Idioot beleid

Het is hoognodig dat dit project succesvol afgerond gaat worden met hulp van heel Fysiotherapie Nederland, niet met alleen de eerstelijnwerkers. De gevolgen van dit idiote beleid komen steeds meer aan het licht. Een lagere kwaliteit van de zorg, stress en burn-out ook door de financiële stress, beperkte toegang tot zorg doordat aan de hoge vraag niet voldaan kan worden, hoge turnover en gebrek aan motivatie, verloop in beroepsgroep, verlies van expertise en onvoldoende innovatie zijn een aantal nu al onvermijdbare, zichtbare gevolgen. Vandaar ook mijn oproep aan geheel Fysiotherapie Nederland want ook de wetenschappers, KNGF, coöperatiebesturen, zorgverzekeraars, organisaties als SKF, FDV en WVF zijn hard nodig om te komen tot deze eerlijke beloning.

Op 8 november verscheen een schrijven van SKF en Zorgtopics met mooie volzinnen over de meerwaarde van kwalitatief hoogwaardige fysiotherapie, innovatie, toekomstbestendige zorgorganisaties, duurzame gezondheid. Zelfs Chat GPT geeft aan dat dit soort dromen niet waargemaakt kunnen worden als er geen normale beloning tegenover staat. Omgaan met kwaliteit vraagt ook juist om na te denken over wat minder kan.

Ouders uit Magister

Afgelopen week haalde een eenvoudige ingreep in het Magistersysteem van een jonge docent economie op het Jordancollege de Nederlandse kranten, het NOS journaal en zelfs The Guardian. Ze publiceerden over het Jordan College te Zeist die op grond van een onderzoek van een jonge Nederlandse leraar economie besloten hadden om het vinkje uit te zetten in de Magister-app, waarmee ouders mee konden kijken naar cijfers die leerlingen haalden. Ze verwachten hiermee de verhoogde stress die leerlingen door de controle van ouders bleken te hebben, te kunnen verminderen. En hopen hiermee het vertrouwen van ouders in hun kinderen te kunnen stimuleren en de kinderen meer autonomie te geven. Zo simpel kan het blijkbaar zijn.

Autonomie geeft werkplezier

Laten wij ook heel veel vinkjes uitzetten en op de collegae in de eerste lijn vertrouwen. Onze eigen coöperatie heeft als enige in Nederland 80 procent data van income en outcome van patiënten, daarmee is kwaliteit zeer goed meetbaar, andere onzin is onnodig. We leveren als beroepsgroep al decennialang kwalitatief hoogwaardige fysiotherapie, daar heeft geen auditbureau aan bijgedragen. De structurele passie voor ons vak, de opleidingen en bijbehorende wetenschappelijke ontwikkelingen en innovaties hebben de kwaliteit verhoogd. Deze komt gemotiveerd van bottom up, niet van extern. Autonomie op de werkvloer geeft veel minder stress en meer werkplezier.

Monstrueuse bureaucratie

Marcel Levi schrijft in het Parool over een monstrueus bouwwerk van bureaucratie en dwaze administratie, gebaseerd op controle dwang voortkomend uit wantrouwen. Terwijl waarschijnlijk 99 procent van de werkers in de zorg bonafide zijn. Bij Fysiocare ZOG spraken we met de zorgverzekeraar in 2012 al af dat als er fraudeurs in onze gelederen zouden zijn, we dit direct samen zouden oplossen. Ook deze verantwoordelijkheid namen we op ons en was onderdeel van kwaliteit leveren.

Alles is verbonden

In het boek Timekeepers schrijft Simon Garfield over hoe velen bezig zijn de dingen te doen waarvan we denken dat ze belangrijk zijn. Hij noemt daarbij het helpen van anderen, onrecht voorkomen, dingen doen die we belangrijk vinden, ons begrip van alles in het universum verbeteren, de mens beter begrijpen. Dat zit onze beroepsgroep ook in de genen. Zoals Simon Garfield het noemt: ‘We try to create beauty and truth’ - in de tijd die we op aarde hebben. Onnodige ballast en oneerlijke beloning passen daarom niet. Tom Chi, een astrofysicus die ook voor Yahoo en Microsoft Outlook werkte, geeft in zijn TEDx Talk aan dat alles met elkaar verbonden is.

Daar ligt tevens de oplossing van het probleem. De FDV schrijft op zijn website: KNGF, Werkgeversvereniging WVF en Fysiovakbond FDV trekken samen op en hebben al meerdere gesprekken met elkaar gevoerd om plannen te maken. De KNGF-voorzitter maakt zich zichtbaar sterk en er is goed overleg vanuit verschillende kanten met stakeholders. Verschillende uitingen van collegae op Linkedin laten zien dat er steeds meer het belang van gezamenlijk acteren gezien en gevoeld wordt.

Slimmer werken met AI

Ethan Mollick schrijft in zijn inleiding in zijn boek Slimmer werken met AI dat je versteld zult staan hoe nuttig, leuk of vermakelijk AI kan zijn. Dat bleek bij mij te kloppen en ik gooide nog maar eens een vraag in de AI-machine. ‘Wat is nodig om te komen tot een eerlijke beloning?’, vroeg ik. Het antwoord bestond uit meerdere items. De belangrijkste punten waren: samenwerking, met data jouw resultaten laten zien, collectief naar buiten treden en lobbyen bij overheid en verzekeraars. ‘Een normaal tarief is een uitdagende maar zeker niet onmogelijke zaak’, zei de machine en dit is precies zoals ik er zelf ook tegenaan kijk. Ik was aan het praten met een machine en was het ook nu weer met de machine eens, dat gaf me zelfs een bepaald gevoel. Op naar de uitdaging om een goede cao met eerlijke betaling te verwerkelijken, vanuit eenheid in de beroepsgroep, daar waar deze hard nodig is. Met heel veel meer creativiteit dan de General Purpose Technic op dit moment laat zien.